Het verhaal van René

Via mijn werkgever mocht ik de training ‘Een positieve mind-reset’ volgen. Dat was een training die gegeven werd aan iedereen op mijn afdeling. Ik had toen nog geen idee wat deze training precies inhield en dat deze training zo’n grote impact op mijn leven zou gaan hebben…

Het eerste wat ik tijdens de training leerde was dat 95% van je gedrag wordt aangestuurd door je onderbewuste en dat er in je onderbewuste ‘paradigma’s’ (onbewuste innerlijke overtuigingen) leven. Deze paradigma’s kunnen positief zijn en een positieve impact hebben op je leven, maar ze kunnen ook negatief zijn en een negatieve impact hebben op je leven.

Tijdens de training gingen we op zoek naar een negatieve kernparadigma, wat een paradigma is waarvan je tijdens een groot deel van je leven een negatieve impact ervaart, vaak zonder dat je dat zelf doorhebt.

Rintske wist bij mij boven water te krijgen dat dit in mijn geval ‘doodsangst om te falen was’. Onbewust leefde ik al heel lang met deze angst en ik besefte toen voor het eerst dat deze faalangst heel veel impact heeft gehad op mijn leven!

De eerste herinnering die bij mij boven water kwam waarbij ik deze doodsangst als kind gevoeld heb, was tijdens een avond op de muziekschool waarbij ik samen met een andere jongen trompet moest spelen voor een zaal vol met mensen. Ik verstijfde op dat podium en kon geen noot meer spelen. Ik ervaarde op dat moment echt een doodsangst, wat een verschrikkelijk gevoel was. Het muziekstuk was een duet, maar die andere jongen heeft het hele muziekstuk toen dus in zijn eentje moeten spelen…

De tweede herinnering die bij mij boven water kwam, was mijn allereerste dag op de middelbare school. Ik ging als enige van mijn oude klas naar deze school en kende daar dus helemaal niemand. Door mijn faalangst werd dit de ergste dag van mijn leven. Toen ik van school weer naar huis wandelde heb ik de hele weg gehuild en ik heb die dag zelfs overwogen om zelfmoord te plegen. Ik zag mezelf al voor de trein springen, maar ik heb dat uiteindelijk niet gedaan omdat mijn opa treinmachinist was en mijn moeder me ooit verteld heeft dat hij een keer heeft meegemaakt dat iemand voor zijn trein was gesprongen. Dat was een verschrikkelijke ervaring en zo’n ervaring gun je niemand. Dat was eigenlijk de reden dat ik heb besloten om nooit voor een trein te zullen springen.

Mijn faalangst trad ook op bij kleine dagelijkse dingen zoals iets afrekenen bij de kassa. Stel je eens voor dat je een muntje op de grond zou laten vallen! Uiteraard gebeurde dat dan ook en dat kon er al voor zorgen dat ik me echt ellendig voelde.

Naarmate ik ouder werd, probeerde ik deze angstgevoelens met mijn ratio onder controle te krijgen. Vaak lukte dat, maar heel vaak ook niet

Mijn ratio vertelde me wel dat het onzin was om je gespannen te voelen over zoiets kleins als iets afrekenen bij de kassa, maar mijn onderbewuste was het daar dan niet mee eens. Mijn ratio en mijn onderbewuste waren dus continu in gevecht met elkaar. Ik voelde ook bijna continu een gevoel van spanning in mijn lichaam, wat erg veel energie kostte. Ik kreeg op jonge leeftijd al wallen onder mijn ogen maar extra uren slapen hielpen daar niet tegen. Ik denk nu dat dit innerlijke gevecht hier wellicht de oorzaak van is geweest.

In gesprek gaan met mensen probeerde ik ook te vermijden (stel je voor dat je iets doms zou zeggen) en ik was daardoor dan ook extreem verlegen. Dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat ik lid ben geworden van de Vereniging van Verlegen Mensen. Daar leerde ik dat ik veel lotgenoten had, wat op zich al fijn was om te weten. Ik leerde ook om te gaan met mijn verlegenheid, maar ben er nooit helemaal vanaf gekomen.

Dankzij Rintske heb ik geleerd hoe ik mijn negatieve kernparadigma (doodsangst om te falen) in 90 dagen kon resetten en kon omzetten naar een positief kernparadigma.

Inmiddels zijn de 90 dagen voorbij en alles wat Rintske voorspeld had, is ook uitgekomen. Ik voel veel minder spanning in mijn lichaam, ik kan gewoon mensen aanspreken en zeggen waar ik zin in heb, ik voel me geaccepteerd en ben bijna altijd vrolijk! Ik voel me nu eindelijk vrij om te zijn wie ik echt ben!